Change language
https://www.youtube.com/watch?v=Ef53-pi66QY
Yazının geri kalanını okumadan önce Cem abinin bu videosunu izleyin lütfen.
İzledin mi? Devam :)
Türkçesi
Bu eğri, kabaca hepimizin, belli bir konuda sahip olduğumuz bilgiyle o konuda kendimize olan güvenimizin nasıl değiştiğini gösterir. Bu hemen her konuda geçerli olan (kişiye ve konuya göre ufak farklılık gösteren) bir eğridir. Ancak ben olaya eğitim gözüyle bakacağım.
Bu eğri şu demek. (grafikten takip edebilmeniz için ingizlice isimleri başlara yazdım)
* (Peak of Mt Stupid) Konu hakkında çok az bilen kişiler inanılmaz kendilerine güven hissederler. Konu hakkında uzmanmış gibi fikir beyan ederler ve her türlü karşı fikre şiddetle itiraz ederler. Buna aptallık veya cahillik sınırı diyorum ben. Boş tenekenden çok ses çıkar derler ya, işte o nokta bu nokta.
* Konu hakkında daha fazla şey öğrendikçe insan aslında ne kadar az şey bildiğinin farkına varır. Kendine olan güveni giderek azalır.
* (Valley or Point of Despair) yani Umutsuzluk noktası. Kişi öyle bir noktaya gelir ki artık daha fazla şey bilmesine rağmen öz güveni dibe vurmuştur. "UFF çok konu varmış, asla zamanında bitiremeyeceğim" dediğimiz noktadır bu.
* Slope of Enlightment. Kişi eğer öğrenmeye devam eder ise zamanla güveni tekrar kendine gelir. Bilgiyle bilrlikte rahatlar ve tekrar güven duymaya başlar.
Peki durup dururken neden bundan bahsediyorum? Bu grafikte öğrenciler için 2 tehlikeli nokta var.
1. İlk tepe noktası. Yani Cahillik sınırı. Öğrenci bu noktada konuya hakim olduğunu sanırım ve konuyu küçümser. Herşeyi anladığını sanır. Aslında soru çözmemiş, hiç ders çalışmamıştır ancak rahattır. Yabancıların "Ignorance is bliss" yani Cehalet mutluluktur lafı buradan gelir.
Artık siz böyle bir nokta olduğunu biliyorsunuz. Eğer bir konuda az bilginiz olduğnu hissettiğiniz halde çok emin hissediyorsanız bu civardasınız demektir. Çalışmaya devam.
2. Ümitsizlik noktası (point of despair). Öğrenci çalışıp aptallık noktasından kurtulur. Ancak cehaletini yendikçe morali bozulur ve kendine güveni düşer. Kendisinin aptal olduğunu veya asla yetiştiremeyeceğini düşünür. Eğer ümitsizliğini yenemez ise çalışmayı/öğrenmeyi bırakır.
Artık siz bu noktayı da biliyorsunuz. Eğer böyle hissederseniz veya hisseden birini görürseniz çalışmaya devam ederse er yada geç üstesinden geleceğinizi biliyorsunuz.
Aptal insan yoktur. Yanlış sistem vardır. Eğer bu yazıyı okuyabiliyor iseniz, bu oyunu oynayabiliyorsanız her türlü mühendislik sorusunu çözebilecek zekaya sahipsiniz demektir. Ben bunu defalarca kanıtladım. Hiçbir altyapısı olmayan, görünürde aptal olduğunu düşünülen öğrencilerden mühendisler, doktorlar çıkardım. Bunun hakkında ileride "Zeki/Aptal İnsan ve Eğitim sistemi" başlıklı bir yazı yacağım.
Saygılar
Engin.